Francina Elsje (Fanny) Blankers-Koen was een Nederlandse atlete. In 1948 won ze tijdens de Olympische Spelen in London vier gouden medailles.
Op de eerste Olympische Spelen na de Tweede Wereldoorlog won Fanny Blankers-Koen goud op de 100 m, de 200 m, de 80 m horden en de 4 x 100 m estafette.
Doordat het wedstrijdprogramma ongunstig uitviel, kon Fanny Blankers-Koen niet meedoen aan het nummer verspringen, waarin ze de grote favoriete zou zijn geweest. Volgens sommigen had Fanny Blankers-Koen ook de gouden medaille op het verspringen, het hoogspringen en de vijfkamp kunnen winnen als ze meegedaan had, maar Fanny zelf zei dat ze daarvoor nooit de kracht zou hebben gehad.
Bij terugkomst in Nederland werd Fanny Blankers-Koen tot haar eigen verrassing door een enthousiaste menigte onthaald. Van het gemeentebestuur ontving ze een gedenkboek van het regeringsjubileum en van haar buurt in Amsterdam, als blijk van erkenning, een degelijke fiets omdat ze "nu lang genoeg gelopen had". Zo vlak na de oorlog was Fanny Blankers-Koen voor velen een symbool van de wederopbouw.
Ten tijde van de Olympische Spelen in Londen was Fanny Blankers-Koen al 30 jaar oud en moeder van twee kinderen. Haar prestaties leverden haar de bijnamen De Vliegende Huisvrouw en The Flying Dutchmam op.