Was in 1918 medeoprichter van de Duitse Democratische Partij (DDP) en vertegenwoordigde deze van 1924 tot 1933 in de Reichstag. Als liberaal politicus en politiek journalist gaf hij les aan de Duitse Academie voor Politiek van 1920 tot hem in 1933 een verbod werd opgelegd om les te geven. Hij waarschuwde herhaaldelijk tegen de nazi-beweging in openbare toespraken en in artikelen en boeken (Hitlers Weg, 1932).
In 1933 gaf hij toe aan de meerderheid van zijn parlementaire fractie, die samen met alle andere burgerlijke partijen de "Machtigingswet" goedkeurde. Hij kreeg een publicatieverbod, wat een einde maakte aan zijn publieke activiteiten, maar was onder een pseudoniem in dienst van de liberale Frankfurter Zeitung.
Hij bleef in contact met personen die actief waren in het verzet, onder wie Julius Leber. Na het einde van de oorlog werd hij in 1945 minister van cultuur in Württemberg-Baden.
Hij was medeoprichter en voorzitter van de liberale FDP-partij en werd in 1949 tot eerste federale president gekozen.
Theodor Heuss stierf in 1963 in Stuttgart.