Steven Sterk is de hoofdpersoon van een humoristische superheldenstrip. Hij ziet eruit als een gewoon jongetje met een rode jas, blauwe sjaal en zwarte baret, maar hij is sterk, oersterk, snel en kan behoorlijk ver springen…
Het kleine jongetje is bescheiden, lief, slim en zeer beleefd. Zelden gelooft iemand zijn superkrachten, omdat hij het niet goed kan uitleggen. Zijn enorme kracht gebruikt hij om de mensen te helpen bij hun boodschappen, maar evengoed voor het bestrijden van de misdaad, waar hij nooit in erkend wordt. Toch is dit jongetje zo goed als onoverwinnelijk, zo verslaat hij een legertje soldaten door ze schijnbaar moeiteloos allemaal buiten westen te slaan.
Echter zoals Superman zijn krachten verliest door groen kryptoniet, verliest Steven zijn krachten wanneer hij verkouden is.
De belangrijkste personages uit Steven Sterk:
Steven Sterk een voorbeeldige jongen uit Blijdenburg, oersterk zolang hij niet verkouden is.
Jaap Pijpers chauffeur van een oude taxi. Hij is goed bevriend met Steven, maar gelooft niet dat hij oersterk is.
De politiecommissaris de veiligheid garanderen is zijn job, maar als Steven hem daar bij wil helpen, neemt hij hem niet serieus.
Mevrouw Adolphine een oud vrouwtje uit Blijdenburg. Ze heeft altijd snoepjes op zak.
Serge Isinitof Wladlawodka/Vladlavodka fabriceert automaten en is bedreven in de cybernetica.
Robot Adolphine, ook bekend als Lady Adel Fine een robot gemaakt door Wladlawodka. Om het houterige bewegen en de mechanische onderdelen van de robot te verstoppen, heeft Wladlawodka de menselijke robot het uiterlijk gegeven van een oude vrouw, mevrouw Adolphine. Ze is gebouwd om lief te zijn, maar als twee draadjes omgedraaid worden, wordt ze zeer grofgebekt en gevaarlijk.
Oom Ponnes de struise, sterke oom van Steven. Hij is lijfwacht en maakt graag ironische opmerkingen.
Voorgeschiedenis
In de Amerikaanse comics zijn superhelden een populair thema. In België verschijnen ze echter amper. Indien ze verschijnen, zijn ze aangepast aan de Belgische stripcultuur. Tijdens de Tweede Wereldoorlog tekende Jijé Supermanstrips in Spirou/Robbedoes en Edgar P. Jacobs tekende de superheldenstrip Flash Gordon voor het blad Bravo! af nadat er geen nieuwe strips uit de Verenigde Staten meer kwamen. In 1953 tekende Greg de superheldenstrip Le chat voor het blad Héroïc-Albums. In datzelfde jaar verscheen er in de Vlaamse stripreeks Suske en Wiske het personage Jerom, die verscheidene superkrachten heeft, maar geen pak draagt zoals de Amerikaanse superhelden.
In 1960 vroeg uitgever Charles Dupuis van het weekblad Robbedoes/Spirou aan Peyo, tekenaar van Johan en Pirrewiet, De Smurfen en Poesie om deze laatste strip uit Le Soir te halen om in Spirou/Robbedoes te publiceren. Peyo ging akkoord, maar ontwierp als een dank voor Le Soir een nieuwe stripreeks. Hij bedacht, als antwoord op al het Amerikaanse Superheldengeweld, een klein jongetje dat heel sterk is, enorm sterk… Franquin vond het een geweldig idee en ontwierp het personage voor Peyo. Toen Dupuis over de nieuwe reeks hoorde, bedacht hij zich en wilde deze stripreeks liever in plaats van Poesie. Oorspronkelijk had de serie de werktitel François Lebaucu, maar dit veranderde later in Benoît Brisefer, (in het Nederlands letterlijk vertaald; ‘Bennie IJzerbreker’), maar het werd: Steven Sterk.
Door de populariteit van de Smurfen kan Peyo nu het werk niet meer bijhouden en neemt contact op met Will, die net zijn baan als artistiek leider bij Kuifje heeft verlaten, maar geen haast heeft om zijn oude reeks Baard en Kale te hervatten en gaat in op het voorstel van Peyo. Hij produceerde de decors voor de eerste twee avonturen van Steven Sterk, 'De rode taxis' en 'Mevrouw Adolphine'.
Peyo-Walthéry (1960-1978)
Peyo werd daarna bijgestaan door andere medewerkers. Zo kreeg hij hulp van Roba voor het ontwerpen van enkele personages. Walthéry nam vanaf het derde album het tekenen over. Gos en Delporte hielpen met de scenario's. Wasterlain helpt later Walthéry. Op een gegeven moment heeft Walthéry het te druk met zijn eigen reeks Natasja. Daardoor helpt Blesteau Peyo met het laatste album. Er verschenen in totaal 7 albums door Peyo. Zijn laatste verhaal van deze reeks 'De Fetisj' verscheen in 1978.
Culliford-Garray: Herstart van de reeks (1993-heden)
Peyo liet voordien steeds meer het tekenwerk aan zijn assistenten over, maar begin jaren 90 besloot Peyo om weer te gaan tekenen en zijn reeksen weer nieuw leven in te blazen. In 1990 ging Peyo naar Le Lombard, waar naast nieuwe Smurfenalbums ook nieuwe albums van Johan en Pirrewiet en Steven Sterk verschenen. Peyo overleed echter in 1992 voordat er gewerkt werd aan een album van deze reeks. Na de dood van Peyo, schreef zijn zoon Thierry Culliford zes albums tussen 1993 en 2004, met tekeningen van Pascal Garray. Door tijdsgebrek lag vervolgens de reeks jaren stil.
In 2010 bestond Steven Sterk 50 jaar, waarvoor verscheidene tekenaars in het blad Spirou een hommage brachten aan deze serie. Vervolgens verscheen er in 2014 een film genaamd Benoît Brisefer: Les taxis rouges, op basis van het eerste album uit deze reeks. Naar aanleiding van de film werd er aan een nieuw album gewerkt: Le gorille blanc, dat in 2014 in Spirou verscheen. In 2015 werd het verhaal als album onder de titel Sur le traces du gorille blanc (In de voetsporen van de witte gorilla) uitgebracht.
Verhalen zoals ze verschenen in het weekblad Robbedoes/Spirou en de album publicatie:
1960/61
1 nr. 1183 - 1224 De rode taxi's (Les taxis rouges), Peyo, Will
ALBUM: Dupuis, 1962
1963
2 nr. 1292 - 1326 Mevrouw Adolphine (Madame Adolphine) Peyo, Will
ALBUM: Dupuis, 1965
1966/67
3 nr. 1459 - 1517 De twaalf werken van Steven Sterk (Les douze travaux de Benoît Brisefer), Peyo, Delporte, Walthéry
ALBUM: Dupuis, 1968
1968
4 nr. 1555 - 1584 Oom Ponnes (Tonton Placide), Peyo, Gos, Walthéry
ALBUM: Dupuis, 1969
1969/70
5 nr. 1647 - 1675 Circus Bodoni (Le cirque Bodoni), Peyo, Gos, Walthéry
ALBUM: Dupuis, 1971
1972
6 nr. 1771 - 1795 Lady Adel Fine (Lady d'Olphine), Peyo, Delporte, Walthéry, Wasterlain
ALBUM: Dupuis, 1973
1976
nr. 2017 Pas de joie pour Noël KV1, 8p. Peyo, Blesteau, Delporte
1978
nr. 2084 - 2095 Benoît et Benco KV2, 12p. Peyo
7 nr. 2096 - 2109 De fetisj (Le fétiche), Peyo, Blesteau
ALBUM: Dupuis, 1978
Na de dood van Peyo in 1992, schreef zijn zoon Thierry Culliford zes albums tussen 1993 en 2004, met tekeningen van Pascal Garray:
8 Overval op het witte doek (Hold-up sur pellicule)
ALBUM: Lombard, 1993
9 Het eiland van de tweedracht (L’Île de la désunion)
ALBUM: Lombard, 1995
10 De weg naar het zuiden (La route du Sud)
ALBUM: Lombard, 1997
11 Het geheim van Egelantine Le secret d'Églantin)
ALBUM: Lombard, 1999
12 Chocolade en bittere strijd Chocolats et coups fourrés)
ALBUM: Lombard, 2002
13 John-John (John-John)
ALBUM: Lombard, 2004
14 Op het spoor van de witte gorilla (Sur les traces du gorille blanc)
ALBUM: Lombard, 2015
Sur les traces du gorille blanc verscheen al eerder in 2014 in Spirou. De Nederlandse versie verscheen niet in album, maar staat wel als verhaal in de integrale editie van Lombard (5 delen).