Reizend van planeet naar planeet, is Barbarella een sciencefiction-heldin (Getekend naar het model van Brigitte Bardot). Ze is niet erg verlegen en belichaamt, volgens Jean-Claude Forest, de moderne vrouw in het tijdperk van seksuele bevrijding: “Barbarella is een vrije, ongeremde, onafhankelijke vrouw. Ze is geen feministe, noch politieagente. Ze blijft heel vrouwelijk en heeft het voorrecht zichzelf af en toe tegen te spreken. Het is geen vamp, maar een anti-vamp. Trouwens, ik haat pin-ups. Voor mij is Barbarella een type vrouw dat altijd heeft bestaan. In tegenstelling tot wat wordt beweerd, is het absoluut niet schandalig”.
Ze ontmoet verleidelijke buitenaardse wezens en wordt door haar vijanden onderworpen aan, de Orgasmotron, een martelmachine die je laat sterven aan orgasmes. Maar tijdens de sessie met Barbarella weet zij de machine zo op te winden, totdat hij doorbrandt…
Barbarella verscheen voor het eerst op de pagina's van V Magazine in het voorjaar van 1962 voordat het in 1964 als album werd uitgebracht door Éric Losfeld Editions. Deze publicatie veroorzaakte een schandaal en maakte Barbarella de eerste strip voor “volwassenen”, ook al was het maar een beetje erotisch. Het werk werd gecensureerd voor minderjarige.
Dat het album bij een traditionele uitgeverij wordt uitgegeven, loopt echter vooruit op de seksuele revolutie. De sensuele bevrijding, en de verbeeldingskracht van Forest, zorgden voor het succes.
Het beeld van vrouwen in strips, dat tot dan toe meestal beperkt was tot de rol van aseksuele figuranten, veranderde drastisch na Barbarella, het maakte de weg vrij voor volwassen en bevrijde strips.
In 1968 werd het verfilmd door Roger Vadim, met Jane Fonda in de hoofdrol (Brigitte Bardot bedankte voor de eer).
Na de release van de film brengt Éric Losfeld Barbarella opnieuw uit met foto's uit de film op de voor- en achterkant.
Jean-Claude Forest heeft voor deze uitgave de tekeningen wat braver gemaakt. Barbarella heeft nu opeens een bh aan.
De eenogige oude professor, die Barbarella helpt, is het personage dat zijn naam zal verlenen aan een beroemde Britse popgroep uit de jaren tachtig: Duran Duran.
Verhalen zoals verschenen, in chronologische volgorde:
(Er is tot nog toe nog geen Nederlandse uitgave).
1 Barbarella, V-Magazine, 1962
ALBUM: Barbarella, Le Terrain vague, Éric Losfeld uitgeverij 1964 en 1966 (Verboden door de Franse censuur). Met steunkleur.
Barbarella, Le Terrain Vague, 1968. Editie met les foto’s uit de film op het omslag. (Barbarella is aangekleed). Met steunkleur.
Herdrukken: Livre de poche, 1974, in z/w, Dargaud, 1984. Barbarella is opnieuw hertekend, ditmaal weer bloot. In kleur.
Barbarella, J'ai lu, 1988.
2 Les Colères du mange-minutes, Kesselring, 1974, in kleur.
Herdrukken: Les Colères du mange-minutes, Livre de poche, 1975, in z/w, Dargaud 16/22, 1980/1981/1982, in kleur, Dargaud, 1985, in kleur.
3 Le Semble Lune, Pierre Horay, 1977, en couleurs.
Herdruk: Dargaud 16/22, 1979/1980, in kleur.
4 Le Miroir aux tempêtes, getekend door Daniel Billon, Éditions Albin Michel, 1982, in kleur.
Integraal Barbarella, Les Humanoïdes associés 1994. 144p. Zwart/wit (Verhaal 1 en 2).