Jacques Ferrandez werd geboren in Algiers op 12 december 1955; Drie maanden later verliet zijn familie Algerije vanwege de opstand tegen de koloniale overheersing en vestigde zich in Nice.
Ferrandez' vaderlijke familie is van Spaanse afkomst. Zijn grootvader van vaderskant arriveerde in 1880 in Algiers en zijn vader was arts.
Jacques Ferrandez, opgeleid aan de Nationale School voor Decoratieve Kunst in Nice, begon zijn carrière als stripauteur in nummer 4 van het nieuwe maandblad (À suivre) dat in 1978 door uitgeverij Casterman werd gelanceerd.
Hij begon met een aantal complete verhalen die voor hem werden geschreven door scenarioschrijver Rodolphe (Rodolphe Daniel Jacquette, 1948) en publiceerde zes verhalen in (À suivre) tussen 1978 en 1981, zes verhalen in Métal hurlant tussen 1981 en 1984 en ten slotte zes verhalen rond het personage van Vicomte in Pilote in 1984 en 1985. Deze verschillende verhalen werden verzameld en gepubliceerd in albums onder de titels L'Heure du loup door Éditions du Cygne in 1981, Outsiders door Les Humanoïdes associés in 1985 en Le Vicomte door Dargaud in 1986.
De twee auteurs publiceerden tegelijkertijd een eerste lange verhaal, in zwart-wit, L'Homme au bigos (De man met de klauw), gepubliceerd in Télérama in de zomer van 1980 en vervolgens in november van datzelfde jaar in een album uitgegeven door Les Humanoïdes associés, waarvan het vervolg, Le Maître de la nuit (De meester van de nacht), eveneens in zwart-wit, in het voorjaar van 1982 in Métal hurlant werd gepubliceerd en vervolgens in september als album. De stijl van Ferrandez lag toen dicht bij die van Jacques Tardi. Dit tweeluik vormde later de reeks Les Enquêtes du commissaire Raffini (Kommissaris Raffini), waarvan Jacques Ferrandez nog twee delen tekende (o.a. Villa duisternis), voordat hij er in 1988 mee stopte.
Voor het maandblad Circus creëerden de twee auteurs de serie Anne et Charles, waarvan slechts twee afleveringen werden gepubliceerd in 1982 en 1984 en uitgegeven in albums door Glénat in 1983 en 1985.
De Provence
Tijdens deze periode van samenwerking met Rodolphe begon Jacques Ferrandez zijn eigen scripts te schrijven, waarbij hij meer persoonlijke thema's aansneed met korte verhalen die het dorpsleven in het Provençaalse achterland beschrijven, gepubliceerd in (À suivre) in 1981 en uitgegeven in albums door Casterman in 1982 en 1986 (Achterland, Casterman 1982).
Vervolgens bewerkte hij de romans Jean de Florette en Manon des sources van Marcel Pagnol tot strips in 1997.
Hij bewerkte ook de roman Le Chant du monde van Jean Giono in 2019.
Verteller van Algerije
Jacques Ferrandez, is zeer geïnteresseerd in de betrekkingen tussen Frankrijk en Algerije, stelt "de mislukkingen in onze gemeenschappelijke geschiedenis" ter discussie en bewerkte ook romans "auteurs die beide landen overspannen", zoals Albert Camus, Mohamed Fellag en Maurice Attia.
Zo begon hij een lange saga van historische strips, aanvankelijk gepland voor vijf delen en uiteindelijk gepubliceerd in tien delen tussen 1986 en 2009, getiteld Oriëntaals Dagboek (Carnets d'Orient), over de geschiedenis van de Franse aanwezigheid in Algerije, van 1836 tot 1962. De reeks werd eerst gepubliceerd in het blad Corto Maltese en verscheen vervolgens in (À suivre). In deze lange, goed gedocumenteerde, saga, streeft Ferrandez ernaar het standpunt over te brengen van de verschillende personages; de oorspronkelijke bewoners, de kolonisten, de soldaten en de boeren, de moslims, de christenen of de joden".
Jacques Ferrandez, die Algerije niet kende, omdat hij op leeftijd van drie maanden verliet, keerde er in 1993 voor het eerst terug na de dood van zijn vader datzelfde jaar, per boot vanuit Marseille om emotionele redenen. Van dit verblijf bracht hij een notitieboek met herinneringen en tekeningen mee, Retours à Alger, gemaakt met Rachid Mimouni. Sinds 2002 keert hij regelmatig terug naar Algerije, ongeveer twee keer per jaar, om vrienden te ontmoeten en deel te nemen aan culturele evenementen van het Institut Français, zoals de Salon international du livre van Algiers, hoewel verschillende van zijn albums niet in Algerije werden gepubliceerd vanwege “gebrek aan import visa” (“een ander woord voor censuur).
Naast Oriëntaals Dagboek werkte Jacques Ferrandez regelmatig aan illustraties voor reisdagboeken: Voyage en Syrie (1999), Istanbul (2000), Irak, 10 ans d'embargo avec Alain Dugrand (2001), Liban (2001), Les tramways de Sarajevo in 2005, Retours à Alger in 2006.
In mei 2012 wijdde het Legermuseum een tentoonstelling aan de geschiedenis van koloniaal Algerije van 1830 tot 1962. De illustraties van Ferrandez namen daar een prominente plaats in.
Jacques Ferrandez bewerkte vervolgens werken van Albert Camus die zich in Algerije afspelen, eerst het korte verhaal L'Hôte in 2009, daarna de roman L'Étranger (De vreemdeling) in 2013 en Le Premier Homme in 2017.
De geest van Albert Camus, de buurman van Ferrandez’ grootmoeder in Algiers, was alomtegenwoordig in zijn familieherinneringen en vestigde zich vervolgens stevig toen Ferrandez de roman L'Hôte ontdekte. Catherine Camus, de dochter van de Albert Camus, kende Ferrandez' werk en stond hem toe de tekst te bewerken; de graphic-novelle werd in 2009 gepubliceerd. Daarna volgde L'Étranger, in 2013 en daarna Le Premier Homme, Camus' onvoltooide roman die hij in zijn tas had tijdens het auto-ongeluk dat hem in 1960 het leven kostte.
Het laatste boek van Albert Camus ‘Le Premier Homme’ is ontstaan uit een tragedie en een wonder. Op 4 januari 1960, na een aangename lunch op het Franse platteland, ging Albert Camus samen met zijn vrienden op weg naar Parijs. Zijn uitgever Michel Gallimard (neef van de uitgever Gaston Gallimard) was aan het stuur van zijn Facel Vega. In de buurt van het dorpje Sens, op de route nationale 5, reed de wagen in volle snelheid tegen een plataan. Albert Camus was op slag dood. Michel overleed enkele dagen later. Janine, Michel’s echtgenote, en Anne, hun dochter overleefden het ongeluk. Hun hond, Floc, verdween in de natuur.
De resten van de auto waren verspreid over een tiental meters. Tussen de ravage vond men een nog intacte leren aktetas. Hierin bevonden zich 144 pagina’s van een autobiografisch manuscript met de titel ‘Le Premier Homme’. Francine Camus (de echtgenote van Albert) vond het ongepast om de tekst te publiceren vanwege het conflict dat gaande was in Algerije. Vierendertig jaar gaan voorbij. Cathérine Camus, dochter van Albert en Francine, besluit het kolossale werk op zich te nemen om het bijna onleesbare handschrift van haar vaders manuscript te ontcijferen en in zijn ruwe vorm te publiceren.
In samenwerking met de schrijver Maurice Attia maakte hij in 2012 de bewerking van Alger la Noire (Casterman, oorspronkelijk uitgegeven door Actes Sud).
Twaalf jaar na het voltooien van de Carnets d'Orient gaf Jacques Ferrandez er een vervolg aan met Suites algériennes, een tweeluik waarvan het eerste deel in mei 2021 werd gepubliceerd en het tweede in april 2023, waarmee, althans tijdelijk, een einde kwam aan de Carnets d'Orient.
Jacques Ferrandez sloot niet uit dat hij de serie ooit zou voortzetten.
Album uitgaven:
Les Enquêtes du commissaire Raffini (Kommissaris Raffini) met Rodolphe (scénario)
L'homme au Bigos, coll. « Métal Hurlant », Les Humanoïdes associés 1980 (De man met de klauw, Paul Rijperman 1983)
Le Maître de la nuit, coll. « Sang pour Sang », Les Humanoïdes associés 1982 (De meester van de nacht, Paul Rijperman 1984)
Villa Ténèbre, coll. « Sang pour Sang », Les Humanoïdes associés 1984 (Villa Duisternis, Titanic Strips 1988)
Martin Squelette, coll. « Métal Hurlant », Les Humanoïdes associés 1988
Anne et Charles met Rodolphe (scénario)
La Porte de Bréchéliant, Glénat 1983
La Nuit du sonneur, Glénat 1985
Carnets d'Orient (Oriëntaals Dagboek)
1 Carnets d'Orient, 58 p., coll. « Studio (A Suivre) », Casterman 1987 (Oriëntaals Dagboek, Casterman 1987)
2 L'Année de feu, 60 p., coll. « Studio (A Suivre) », Casterman 1989 (Het jaar van het bloed, Casterman 1989)
3 Les Fils du Sud, 62 p, coll. « Studio (A Suivre) », Casterman 1992 (De zonen van het zuiden, Casterman 1992)
4 Le Centenaire, 63 p. (Prix du jury œcuménique de la bande dessinée 1995) Casterman 1994
5 Le Cimetière des princesses, 60 p., avec préface de Louis Gardel, Casterman 1995
6 La Guerre fantôme, 60 p. (Prix France Info de la Bande dessinée d’actualité et de reportage 2003) Casterman 2002
7 Rue de la Bombe, 52 p., Casterman 2004
8 La Fille du Djebel Amour, 54 p., Casterman 2005
9 Dernière Demeure, 57 p., Casterman 2007
10 Terre fatale, 60 p., Casterman 2009
Édition intégrale:
Premier Cycle, delen 1 t/m 5, Casterman 2008
Second Cycle, delen 6 t/m 10, Casterman 2011
Suites algériennes
1962-2019 - Première partie, 114 p., Casterman 2021
1962-2019 - Seconde partie, 168 p., Casterman 2023
One Shots:
L'Heure du loup, met Rodolphe (scénario), Éditions du Cygne, 1981
Arrière-pays, Casterman, 1982 (Achterland, Casterman 1982)
Outsiders, met Rodolphe (scénario), Les Humanoïdes Associés, Éditions du Cygne 1985 (Outsiders, Arboris, Dynamo 1986)
Nouvelles du pays, Casterman 1986
Le Vicomte, met Rodolphe (scénario), Dargaud, coll. « Portraits souvenirs » 1986
Nostalgia in Time Square, met Patrick Raynal (scénario), Futuropolis
L'Eau des collines (naar de romans van Marcel Pagnol)
Jean de Florette, Casterman 1997
Manon des sources, Casterman 1997
L’Outremangeur, met Tonino Benacquista (scénario), Casterman, 1998
La Boîte noire, met Tonino Benacquista (scénario), Gallimard-Futuropolis, 2000
Miles Davis
Miles Davis, Nocturne, coll. « BD Jazz » 2006
Miles Davis, volume 2, Nocturne, coll. « BD Jazz » 2008
Cuba père et fils, met Pierre Ferrandez (tekeningen), Casterman, coll. « Univers d'auteurs » 2008
Alger la noire (naar de roman van Maurice Attia), Casterman 2012
Le Vicomte et Autres Récits, met Rodolphe (scénario), Casterman, 2012
Naar de romans van Albert Camus:
L'Hôte (naar de nouvelle van Albert Camus), Gallimard, coll. « Fétiche » 2009
L’Étranger , Gallimard BD, coll. « Fétiche » 2013 (De vreemdeling, Casterman 2013)
Le Premier Homme, Gallimard BD, coll. « Fétiche » 2017
Frères de terroir : Carnets de croqueurs, met Yves Camdeborde (scénario)
Hiver, printemps, Rue de Sèvres 2014
Eté, automne, Rue de Sèvres 2015
Le Chant du monde (naar de roman van Jean Giono), Gallimard 2019
Orients perdus
1 Nice, Malte, L'Égypte, Daniel Maghen 2025
