Deze reeks kaarten zijn door Jije en Rob- Vel getekend.
Deze reeks kaarten was voor de leden van de ADS (Amis de Spirou). Tot tweemaal toe zien we de verwijzing van de club op een vlagje verschijnen. We maken hierbij de bedenking dat het wel vreemd is om een prijs van 15 fr. te vermelden als het onder de leden uitgedeeld werd. Mogelijk werd het dus ook verkocht.
De kaarten zaten in een papieren blad gewikkeld waarop de cover van het album van dat moment werd afgedrukt (1941 = Robbedoes album 7 = Spirou 8). De papieren wikkel werd bij gebruik van de kaarten overbodig en zal je, zeker los, niet snel aantreffen. Overgebleven exemplaren zullen meestal onderdeel zijn van het pakket met de 12 kaarten. Lang werd van één serie kaarten uitgegaan, maar niets is minder waar.
Een eerste reeks (a) kaarten, die zeker met de wikkel uitgegeven is, en dus zeker uit 1941 stammen, is gedrukt op een dunner, erg wit soort papier. De kleuren zijn minder intens en minder vet aangezet. Zeker het rood en zwart valt op, maar ook andere kleuren verschillen soms meer dan één tint. Duidelijkste kenmerk is de achterkant waar de lijntjes en “Carte postale” eerder grijs dan zwart is en waar de letters ook dichter bij elkaar staan. De totale lengte van de woorden “Carte postale” (met de spaties erbij) is 2,9 cm. Er is géén vak voorzien voor een postzegel.
Een tweede reeks (b) is gedrukt op wat dikker papier met dus diepere kleuren en minder stralend wit. Ook hier is de achterkant duidelijk te onderscheiden door de zwarte belettering en de lengte van “Carte postale” is 4,2 cm. Er is een vak voorzien in de rechter bovenhoek voor een postzegel. Hiervan is (nog) geen pakket met wikkel teruggevonden, wat niet wil zeggen dat het niet bestaat.
Een derde (c) en minste versie is gedrukt op een “bruinere” meer houdhoudende papiersoort (aan de achterzijde). De achterzijde is, op zijn bruinere kleur na, gelijk aan die van versie twee. Dus zwarte belettering en kader voor de postzegel. De voorzijde (en daarom noemde ik het de minste versie) is de flauwste van kleur. De pixels zijn met het blote oog zichtbaar en de fletse kleuren zijn ook niet binnen de lijntje gedrukt. Ook hier is het gissen of het met wikkel verschenen is.
Aangezien er dus naar alle waarschijnlijkheid drie (of wie weet meerdere) drukken van deze kaarten bestaan, kan men over de datum van reeks twee en drie geen zekerheid hebben. Al zal het niet lang na 1941 geweest zijn (of er voor?). Ook drukt men geen drie keer kaarten als ze enkel gediend zouden hebben om onder de clubleden uit te delen, en je zet er dan ook geen prijs op. Een laatste conclusie is dat de hoeveelheid van minstens drie drukken duidt op een groot succes van deze reeks erg sfeervolle kaarten.